Als de tegenpartij een sterke Sans Atout opent (15-17 punten), zijn er allerlei mogelijkheden om een zo goed mogelijk contract te bereiken. Denk daarbij aan de Stayman varianten, Jacobi en Niemeijer. Veel tegenstanders houden echter geen rekening met tussenbiedingen en weten niet goed hoe daarmee om te gaan.

Tegelijk is het als tegenstander een frustrerende zaak als blijkt, dat de 1 SA openaar zijn contract precies kon maken, terwijl er voor ons ook een (deel)contract in zat, want we hebben een fit in een kleur. De Amerikaanse topspeler Mike Lawrence heeft hiervoor een conventie uitgevonden met als titel "Disturbing Opponents No Trump" (Het verstoren van de Sans van de tegenstander, afgekort DONT) en heeft een aantal uitgangspunten:

- We laten de tegenstander niet op een goedkope manier zijn punten verdienen
- Als wij een fit hebben, kunnen we net zo goed spelen
- Voor ons is een manche onbereikbaar

Om een fit te kunnen vinden, moet je als tegenstander over minimaal twee vierkaarten (liefst 4- kaart en 5- kaart) beschikken. Daarnaast gelden dezelfde criteria voor wat betreft het aantal losers als elk ander volgbod op 2-hoogte: maximaal 8 losers niet kwetsbaar en maximaal 7 losers kwetsbaar. Partner kan dan, als er een fit gevonden is (een 4-3 fit op twee hoogte is ook een fit) aan de hand van zijn eigen losers het maximum haalbare bod bedenken.

Om het een en ander "in kaart" te brengen, onderstaand schema, uitgaande van een 1SA opening (15-17) van de tegenpartij:

Houd er dus rekening mee, dat uw partner op elk willekeurig moment kan passen. Vandaar dat er een 2SA forcing bod tussen zit dat ook tegelijk vraagt om de tweede kleur.

Larry Cohen heeft nog een bijkomstigheid bedacht::
Als de tegenstander opent met 1SA (15-17 punten) dan is het totaal aantal slagen volgens de LAW gelijk aan het aantal kaarten in uw langste fit + 7 (vast getal).

Dit betekent, dat wanneer u samen met uw partner 8 hartens heeft, er 15 slagen in het spel zitten. Dus als 1SA precies gemaakt wordt, wordt ook 2 harten gemaakt. Gaat 2 harten 1 down, dan wordt 1 SA met een overslag gemaakt. Voor een deelscore kan het een verschil tussen een top of een (gedeelde) nul betekenen.

Het risico is natuurlijk, dat u te hoog biedt en twee of drie (gedoubleerd) down gaat waar de tegenstander ternauwernood 1SA kon maken. Vandaar de vereiste, dat u een maximaal aantal losers moet hebben om tussen te bieden, ook bij DONT.

Mocht u toevallig een hele sterke kaart hebben met slechts 1 vierkaart, dan is het in eerste instantie een kwestie van afwachten en kijken wat partner biedt. Als partner niets biedt, kan u altijd de 1SA nog tegenspelen.

In Bridge van februari 2001 wordt ingegaan op het verstoren van de 1SA opening. Hier wordt aangegeven, dat vanwege het risico DONT beter gespeeld kan worden in een parenwedstrijd en bij Butler of viertallen beter (Multi-) Landy gespeeld kan worden. Het risico wordt echter behoorlijk in de hand gehouden door de losers te tellen.