Bij bridge is het de kunst een slag meer te halen dan de anderen. Soms krijg je gewoon zo'n slag cadeau omdat de tegenstander gunstig uitkomt, soms krijg je een slag cadeau omdat de tegenstander verzaakt. Natuurlijk zal iemand die verzaakt proberen de schade zoveel mogelijk te voorkomen. Wie de spelregels kent, haalt het voordeel. Andersom gezegd: wie de spelregels niet kent, mist een kans. Hierna volgen twee voorbeelden van situaties die zich een tijdje geleden op de club hebben voorgedaan.

Rechten van de dummy
De leider speelt een hartencontract. Rechts speelt een klaveren voor, de leider troeft, links speelt klaveren en de dummy speelt klaveren. De dummy vindt het gek dat de leider troeft, want klaveren is nog niet gespeeld. De dummy weet niet beter dan dat ze geen rechten heeft en niets mag zeggen. Later blijkt inderdaad dat de leider wel een klaveren heeft. Gevolg: voldongen verzaking, leider moet twee slagen inleveren, waardoor het contract down gaat.

In de spelregels staat dat de dummy de leider mag attenderen op een situatie om een onregelmatigheid te voorkomen. De dummy mag dus gewoon aan de leider vragen: heb je geen klaveren meer, partner?" op het moment dat de leider die troef bijspeelt. Een tegenspeler mag dat ook aan de leider vragen en tegenwoordig ook aan zijn eigen partner. De dummy mag het niet aan een tegenspeler vragen en de leider mag het aan iedereen vragen.

Als de dummy dit dus had geweten, had ze gewoon de leider geattendeerd op een mogelijke verzaking en had de verzaking (zonder noemenswaardige schade) hersteld kunnen worden.

Slag opvragen
Bij een ander spel speelt een tegenspeler een ruiten bij. Op het moment dat de slag dicht is, weet ze niet meer wat er werd gevraagd. Als klaveren werd gespeeld, kon ze niet bekennen en dus was de bijgespeelde ruiten goed, maar als er schoppen werd gespeeld, moest ze gewoon bekennen. Ze vraagt aan de leider welke kleur zojuist werd gespeeld. Omdat alle kaarten al dicht liggen, mag de slag niet meer worden ingezien en dus zegt de leider dat dit niet relevant is. Later bleek dat er schoppen werd gevraagd en was dus sprake van een voldongen verzaking.

In de spelregels staat, dat zolang een speler de slag nog niet heeft dichtgelegd, deze speler de volledige slag (alsnog) mag inzien. Is de slag dichtgelegd, dan mag de speler de slag niet meer inzien. Dat betekent dus, dat de ene speler die de slag nog niet heeft dichtgelegd de slag wel mag inzien terwijl een andere speler die slag niet mag inzien omdat hij zijn kaart al dichtgelegd heeft. De leider had dus gelijk.

Toch had de verzaking voorkomen kunnen worden. Als de tegenspeler de arbiter had geroepen en verteld had dat ze het vermoeden heeft dat ze verzaakt heeft, kan de arbiter dit voor haar controleren en eventueel herstellen.

Als de overtredende partij heeft voor- of bijgespeeld in de volgende slag is de verzaking pas voldongen en worden eventueel straffen opgelegd.

Moraal van dit verhaal: Als u iets niet zeker weet, maar u voelt dat er iets fout gaat, roep dan de arbiter. De arbiter is er ook om uitleg van de regels te geven, ook als er (nog) geen overtreding heeft plaatsgevonden!